එයා...(ජීවිතය ලියා තබමි-3)

රුව අන්තර්ජාලයෙනි 

අවුරුදු දාසයක් තිස්සෙම මට එයාව හීනෙන් පේනවා...ඔව් මාස දෙක තුනකට වතාවක්...එයාව මං නිතර දැක්ක විදියට, සමහර දාට හරිම ලස්සනට...

අපි වෙන් වෙච්චි අලුත, මට නින්දක් නිදා ගන්න ලැබුනෙම නෑ...හැමදාම වගේ එයාව හීනෙන් පෙනුනා...එයා ඇවිත් මොනවදෝ මට කියල යනවා...මහා ආගාධයක් ඇතුලේ හුඟාක් වෙලා හුස්ම හිර කරගෙන ඉඳල එළියට ආවම දැනෙන හැඟීම කොයි වගේද...ඒ හීනෙන් පස්සේ එළඹෙන උදේට මට දැනෙන හැඟීමත් ඒ වගෙයි...ඒක මහ තෝන්තු වෙච්චි හිතුවිල්ලක්...පුදුමාකාර වෙහෙසක්...හොඳට වැඩුණු ගහක් උගුල්ලලා අලුතින් හිටවල වගේ...

මුලදී වගේ නෙවේ, කාලයක් ගත වෙද්දී මට එයාව හීනෙන් පේන්නේ,  මොනවම හරි දෙයක් ගැන ඉඟියක් දෙන්න...ඒක මගෙ හිතලුවක් නෙවේ...ඒක ඇත්තටම එහෙමයි...ගොඩක් වෙලාවට ජීවිතේ ගැටළුවක් ගැන ඉඟියක්...

අපි දෙන්න එකට උන්න කාලේ, ජීවිතේ ගැන මහා දාර්ශනික සාකච්චා කරන තරමට අපි ලං වෙලා උන්නෙ නෑ...මං එයාට ඉස්සර ගොඩක් බයයි...ගොඩක් දේවල් මං කලේ එයාගේ නීති වලට බයට...එයාගේ තිබුන හිතුවක්කාර මුරණ්ඩු ගතිම තමයි මටත් තිබුනේ...එයාට  හිතුනොත්, ඒ දේ අනිවාර්යෙන් කරනවා...එයාට තිබුන පුදුමාකාර ආත්ම විශ්වාසයක්...ඒ වගේම කරන වැඩ හරි පිළිවෙලයි...එයා ඒ වගේම හරිම අවංකයි, නිර්භීතයි...කිසිම මිනිහෙක් ඉස්සරහ එයාගේ ඔලුව නැවෙන්නේ නෑ, මනුස්සකමට ඇරුනම...

අවාසනාව කියන්නේ මං එයා ගැන මේ විදියට විශ්ලේෂණය කරන්න ගත්තේ එයා මාව දාල ගිහිනුත් හුඟාක් කාලයක් ගියාට පස්සේ...මං ඇතුලේ අද වෙද්දී පැල වෙලා තියෙන්නේ, එයා වපුරාපු දේවල්...කොටින්ම කියනවා නම් මං එයාම තමයි...ඒක මට දැන් දවස ගානෙම දැනෙනවා...ඒ ගතිගුණ දැන් මටම වදයක් වෙලා...හැමතිස්සෙම එයාගේ ඒ ගතිගුණ ප්‍රගුණ කරන්න අමාරුයි...ඒ හින්ද පහුගිය දවස් ටිකේ මටත් සිද්ධ වුනා, මගෙ වටේ වෙන දේවල් දිහා ඉවසිල්ලෙන් බලාගෙන ඉන්න...ඒ අස්සෙ, ඊයේ මගෙ හිත මට තර්ජනය කළා, මොළේට දැනුම් දෙනවය කියල තවත් කට පියාන ඉන්න එපාය කියල...ඔහොම මහා පීඩනයක් ඔලුවේ තියාගෙන මං ඊයේ රෑ නිදාගත්තෙ...ඉන් පස්සේ මුළු රෑ තිස්සෙම මට එයාව හීනෙන් පෙනුන...ඒක විකාර සිද්ධි දාමයක්...ඒ හීනෙන් පස්සේ මං ඇහැරුනේ බූවල්ලෙක් උගේ දඩු වලින් මගෙ මොළේ වෙලාගෙන ඉන්නවා වගේ හැඟීමක් එක්ක...ඒ එක්කම මට දැනුන, මං අර නිදාගනිද්දී කල්පනා  කරපු ගැටළුව එක්ක ගණුදෙනු කරද්දී බොහොම ඉවසිලිවන්ත වෙන්න වෙන්න ඕනෑ වගේ හැඟීමක්...එයා අර හීනෙන් ඇවිත් මට කිව්වෙ එහෙම දෙයක් කියල හිතුන...

හිතන්න, දැන් අවුරුදු දාසයක් තිස්සේ, මං මාසෙකට දෙකකට වතාවක් එයා මං ළඟ උන්න කියල හිතන් රැවටිලා හීනෙන් ඇහැරෙනවා...ඒ වේදනාව...සමහර විට වතුරේ ගිලිලා හුස්ම හිරවෙලා මැරෙද්දි දැනේනේ එහෙම වේදනාවක් වෙන්නැති...ඒක මට මෙහෙම විස්තර කරන්න බෑ...

එයා මාව දාල යද්දි මං ඇඩුවේ නෑ...මට හුඟාක් වැඩ තිබුන කරන්න එයා මාව දාල ගියාට පස්සෙ...මට මගෙ ජීවිතේ ගැන, එයා ගැන අවලෝකනය කරන්න වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ...ඒ වුනාට, හැම මිනිහෙකුටම එනවා මට වගේ කාලයක්...ජීවිතේ ආපස්සට යන්න...එයා තමයි මගෙ ජීවිතේ, මගෙ හදවතේ ඇති වුන අතිශය ගැඹුරුම ප්‍රේමය...ඒ වුනාට මේ  ජීවිතේ රේස් දිවිල්ල හින්ද, එයා ළඟින් තුරුළු වෙලා ඉඳන් එයාට මට ආදරේ කරන්නවත්, මට එයාට ආදරේ කියන්නවත් ඉඩක් ලැබුනේ නෑ...ඒ ලංකාවේ හැටි... 

එක අවුරුදු දවසක එයා ඇඩුව...ඒ තමයි මං එයාගේ ඇස් වල කඳුළු දැක්ක එකම එක දවස...එතකොට එයා අසනීප වෙලා බොහොම කාලයක්...එයා ඒ වෙද්දී බොහොම දුප්පත් මනුස්සයෙක්...එයා දස මහා යෝධයෙක් වගේ ඉස්සරම මං දැක්කේ...ඒ වුනාට අන්තිමට එයා පුංචි දරුවෙක් වගේ වුනා...එයා මුලින්ම අසනීප වෙච්චි දවසේ, මට මතකයි "චුටි මැණිකේ" කියල  මට කෑ ගැහුවා...අනිත් ඈයෝ "චූටි" කියද්දී, එයා විතරයි මට චූටී මැණිකේ කිව්වේ, එයා මාව දාලා ගියාට පස්සේ එහෙම කියන්නේ කවුරුත් මට උන්නේ නෑ...

එයා මාසයක් තිස්සේ හොස්පිට්ල් ඉද්දී, මං හැමදාම ගියා එයාව බලන්න...ඒ කාලේ මං කැම්පස්...දෙතුන් වතාවක්ම එයා අසනීප වුනේ, කැම්පස් එකේ එක්සෑම් අතරෙදි...ඉතින් මං ඒවට හුරු වෙලා තිබ්බෙ, හොස්පිට්ල් සහ කැම්පස් අතර ගමනට...දවල්ට ගිහින් එයාට බත් කන්න දීල කැම්පස් ඇවිත් එක්සෑම් ලියන්න...එක්සෑම් එකක් ලියල  යන හැම වතාවකම, එයා මගෙන් ඇහුවේ එක දෙයයි...හොදට ලකුණු තියෙයි නේද කියල...එයාගේ ඒ ආඩම්බර කාර හිනාවට මං හරි ආදරෙයි...

ඒත්, එක දවසක් රෑ එයාට ගොඩක් අමාරු වුනා...එයා හුඟාක් හය්යෙන් හුස්ම ගත්ත, හුඟක් අමාරුවෙන්...මං හිතුවේ එදත් වෙනද වගේ කියල...මොකද ඔහොම අමාරු වෙලා එයාට අඩු වෙනවා...එදායින් දවසකට පස්සේ මගේ කැම්පස් එකේ අවසන් වසරේ, අවසන් වාරයේ, අවසන් විභාගය...මං පාඩම් කරන්නේ අන්තිම දවස් දෙක තුනේ...ඒ නිසා එදත් මං පාන්දර වෙනකල් පාඩම් කළා...මං පාන්දර එයා ලඟට යද්දී එයා මහන්සියෙන් හුස්ම ගන්නවා, මං එයාට තේ එකක් හදල දීල, එයාට නින්ද යනකල් පිරිත් කිව්වා...එයාට නින්ද ගියේ නෑ...එයා ඇඳ උඩ වාඩි වෙලා බොහොම අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්න ගමන්, පිරිත් අහගෙන උන්නා...එදා එයා කතා කලේ ගොඩක් අඩුවෙන්...එයාට අමාරුයි කියල කොයිම වෙලාවකවත් කිව්වේ නෑ...විභාගේ සිහියෙන් හිටපු මට එයා ගැන ඒ තරම් දැනුනෙත් නෑ...ඒ මගේ හැටි...අනිත් එක එයාගේ අසනීපෙට මං හුරු වෙලා උන්නේ...

පහුවදාට එළි වුනා...එයාට අඩුවක් තිබ්බේ නෑ...ඒ දේට මං හුරු වෙලා හිටපු තරමට, මට දැනුනේ නෑ එයා ඉන්නේ හුඟක් අමාරුවෙන් කියල...ඒත් දවල් වෙද්දී එයාට හුස්ම ගන්න බැරි තරම් අමාරු වුනා...එයාගේ බඩ ඉදිමිලා තිබුනෙ...එයාව අපි එක්කරගෙන ගියේ ලඟම තිබුන නර්සින්ග් හෝම් එකට..ත්‍රී වීලර් එකක...එයා මැද වාඩි, මගෙ උරේට වාරු වෙලා...එයා එකම එක දෙයයි මගදී ඇහුවේ..."අපි මේ කොහෙටද යන්නේ"....අන්න එතකොටයි මං මගේ හීනෙන් ඇහැරුනේ...එයා ආයිමත් එක වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ...ඒ තමයි එයාගේ අන්තිම වචන ටික...නර්සින්ග් හෝම් එකෙන් එයාට බෙහෙතක් දුන්නා...එයා වෙනද වගේම ඒවා උගුරට දෙකට ගිල්ලා...ඒත් එයාව එතනින් බාර ගත්තේ නෑ...ඒ කාලේ ඒ නර්සින්ග් හෝම් එකේ ඉඳන් හොස්පිටල් එකට යන්න පොඩි පාරක් තිබුනේ...ත්‍රී වීලර් එක හුඟාක් ගැස්සුනා...මං එයාව හය්යෙන් අල්ලගෙන උන්නේ...එක පාරටම එයාගේ ඔලුව මගේ උරහිසට කඩාගෙන වැටුන...මිනිහෙක් මැරෙන හැටි ඊට කලින් මං දැකල තිබ්බෙ නෑ...ඒ හින්දම මං පුදුම තරම් වෙර දාල එයාව හෙල්ලුවා...කෑ ගැහුවා...එයා ඇස් ලොකු කරලා මගේ දිහාවේ බැලුව...ඒ බැල්ම...ඒ බැල්ම මට කවරදාකවත් අමතක වෙන්නේ නෑ...ඉන් පස්සෙ එයාගෙ ඔලුව ආයිමත් මගෙ උරහිසට කඩාගෙන වැටුන...

එයා ආයිමත් හොස්පිටල් එකේදී අපි හැමෝම දිහා ඇස් ඇරල බැලුව....ඉන් පස්සේ ඉතිරි උනේ අපි තුන්දෙනයි. මගේ අම්මයි, මමයි, එයයි...එතන හිටපු අනිත් අය ගියා...අපි දෙන්න ඩිංගක් අහක බලාගත්තු ටිකට එයා අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්න සද්දෙ නැවතුනා...මං මේ ජීවිතේ කිසිම දවසක ඒ තරම් මෝඩ හිතිවිල්ලක් හිතල නෑ...මං හිතුව එයාට සනීපයි කියල...අම්මටත් මං ඒක කිව්වා...අපි දෙන්නම එයාට ලං වෙලා බැලුව...එයාගේ මූනෙ තිබුනෙ පුදුමාකාර සැහැල්ලුවක්...ඒ සැහැල්ලුව එයාගේ මූනෙ මං කවදාවත් දැකල තිබ්බේ නෑ...

එයා ඒ මහ වැස්සේ යන්නම ගියා...ඒ ධාරනිපාත වැස්සේ අපිට අතරමං වෙන්න ඇරලා එයා යන්න ගියා...එයා එයාගේ අමාරුව මට කිව්වේ නෑ...එයා තීරණය කරන්නැති, අනිත් එක්සෑම් වලදී වගේ ආයිමත් මට කරදර නොකර ඉන්න...එයා හුඟක් මහන්සි වුනා, එයාගේ හුස්ම ටික රැක ගන්න...ඒත් එයා පැරදුනා...ඇත්තටම අපි සේරෝම පැරදුනා...මං අදටත් ජීවිතේ පැරදිලා...ලෝකයක් දිනුවත්, ඒව බලන්න එයා මං ළඟ නෑ...මාව ලෝකෙම දිනවන කෙනෙක් කරන්න, වුවමනාව තිබ්බෙ එයාට...ඒ නිසා මං ඒක කළා..එයත්, මගෙ අම්මත් වෙනුවෙන් මං ඒක කළා...

මං විභාගෙට ගියා පහුවදා එයාට වැඳලා...ගෙදර එද්දී විභාගේ කොහොමද කියල අහන්න එයාට පුළුවන් කමක් තිබ්බේ නෑ...එයා උන්නෙ බොහොම සුවබර දිගම දිග නින්දක...රසායන විද්‍යාව පේපර් එක ලිව්වේ කොහොමද කියල මට මතක නෑ...හැබැයි මං අඩුවේ නෑ...කලින් දා රැයක් තෝන්තු වෙලා මං ඇස් අරං උන්නෙත් අමාරුවෙන්...කවුරු හරි මට උත්තර මතක් කරලා දෙනවා වගේ දැනුන...ඒ නිසා මං ලිව්වා...මට ආදරේ කරපු සුළුතරයක් දෙනා එදා මං ලඟින් උන්නා, ඒ ඇර වෙන කිසිම කෙනෙක් විශ්වාස කලේ නෑ, මට ඒ විභාගෙන් පාස් වෙයි කියල...මං දන්නවා හුඟ දෙනෙක් හිතුවේ මං අමන කෙල්ලෙක් කියල...හිතක් පපුවක් නැති...නෑ, මං එහෙම නෙවේ, මං කියන්නේ, එයා උස් මහත් කරපු  බොහොම ශක්තිමක් ගහක්...ඒ හින්ද මං වැටුනෙ නෑ, මට ඒ විභාගෙට "ඒ " සාමාර්ථයක් තිබ්බා...මං දිනපු එක විභාගයක් ඇර, වෙන කිසිම දිනුමක් බලන්න ඉන් පස්සේ එයා මං ළඟ උන්නේ නෑ...මට මතකයි එදා රෑ දෙගොඩහරි ජාමෙ, කවුරුත් නැති වෙලාවක, මං එයා ලඟට වෙලා ගොඩාක් වෙලා ඔහේ වාඩි වෙලා හිටියා...හැබැයි මං ඇඩුවේ නෑ...මට අඩන්න තරම් නිදහසක් තිබුනෙත් නෑ...

එයාගේ සීතල අත් දෙක අල්ලලා මං හිතෙන් පොරොන්දුවක් වුනා...ඒ එයා ආදරේ කරපු හැමෝටම මැරෙනකල් එක සීරුවට ආදරේ කරන්න...එයාලව ආදරෙන් බලා ගන්න...මං ඒක අදටත් රකිනවා...

මං දැනන් උන්නේ නැති මගෙ අනාගතේ එයා හැමදාමත් දැක්කා...ඒ හින්ද වෙන්නැති අදත් මගේ ලඟට ඇවිල්ල එයා මට ජීවිතේ ගැන ඉඟි දීල යන්නේ...එයා එක්ක කතා කරන්න දේවල්, ඇවිදින්න තියන තැන් නම් නිමක් නෑ...දවස ගානේ ඒවා වැඩි වෙනවා මිසක අඩුවක් වෙන්නෙත් නෑ...ජීවිතේ එහෙම තමයි, මිනිස්සුන්ට වැඩිපුර මතක් වෙන්නෙ තමන් ළඟ නැති දේවල්...

ඒ ආදරේ ගැඹුර දැනෙන්න ටිකක් වයසින් මෝරන්න ඕනේ...එයා තමයි මගෙ ජීවිතේ මෙතුවක් කාලෙකට ඇතිවුන ගැඹුරුම ආදරේ...එයා තමයි මගේ ආදරණීය තාත්තා...මාසෙකට දෙකකට වතාවක් හීනෙන් ඇවිත්, මං හොඳින් ඉන්නවද කියල මගෙන් අහල යන මගෙ තාත්තා...

--ww--

අගෝස්තු 30, 2018

අන්තර්ජාලය සහ ළිං මැඩියෝ (සහ මරිජුවානා රිසර්ච්)

රුව අන්තර්ජාලයෙනි 

එතුමා නයිජීරියාවේ සිට කංසා පිලිබඳ පර්යේෂණ කල අන්දම රස කරමින් පවසන අයුරු මම බලා උන්නෙමි. ඔහුගේ පර්යේෂණ සහයිකාවද වරින් වර ඔහුගේ කතාන්දරයට අටුවා ටීකා සැපයූවාය. ඔහු ශ්‍රී ලාංකික මහාචාර්ය වරයෙකි. ඔහු කියනා අන්දමට කංසා ශාකය නොමැති නම්, මේ ලෝකයට නූල් පටක දෙයක් නොලැබේ. එයට හේතුව නූලේ පටන්, අමන්දානන්දය දක්වා සියලුම දේවල් මෙම ශාකය විසින් ලබා දෙන හෙයිනි. මේ රසබර කතාව මා මුල සිට අගටම අසා සිටියේ හේතු කිහිපයකටය.  එකක් ඔහුගේ පර්යේෂණ පිළිබඳව තව දුරටත් කියවා බැලීමට මා තුල වැඩුන කුකුසය. දෙවෙනි කාරණය, මා කුඩා කාලයේ පටන් කංසා ගැන අසා තිබෙන නිසාය.  තුන් වන කාරණය, ගංජා ඇබ්බැහියෙන් අතරමං වූ මානසික ව්‍යාධියෙන් පෙලෙන කාලය කා දමන්නන් මා දන්නා නිසාය.

ඇත්තම කතාව නම්, මහාචාර්ය තුමා කංසා වල අමෘත ගුණය ගැන මහා පුස්තකයක් ලියා පල කොට ඇත. මා මේ දකින්නේ ඒ පුස්තකයට ප්‍රසිද්ධිය ලබා  දීමේ වැඩසටහනකි. ඉතාම සුන්දර කාරණාව නම්, ඔහු ඒ පුස්තකය එළිදක්වන වැඩසටහනේදී එය මුලින්ම පිළිගන්වා ඇත්තේ අතිගරු මහා සංඝරත්නයට වීමයි. ආචාර්ය, මහාචාර්ය වරු සංගීතඥයින් පිරිවරාගත් මේ පුස්තකය එළි දැක්වීම මහා ඉහලින් සිදු කර තිබුණි. ඔහුගේ පුස්තකයේ අඩංගු කරුණු ලෙස, ඔහු පුන පුනා පැවසුවේ, ඔහු ඒ සඳහා පරීක්ෂණ කල වගත්, අන් අයගේ පරීක්ෂණ වල දත්ත එම පොතේ සඳහන් බවත්ය.

බොහෝ මිනිසුන්ට අන්තර්ජාලය ඇත්තේ  වීඩියෝ බලන්නටත්, මුහුණු පොතේ ඕපා දූප සොයන්නටත්ය. එසේත් නැතිනම් චැට් කරන්නටය. එසේත් නැතිනම් ඔහේ කාලය කා දමන්නටය. එහෙත් ඔබට කුමක් හෝ කරුණක් පිළිබඳව ගැඹුරෙන් අධ්‍යනය කරන්නට අවශ්‍ය බොහෝ දත්ත, මේ වන විට අන්තර්ජාලයේ ඇති බව ඔබ දත යුතුය. අවශ්‍ය වන්නේ, ඒ සඳහා ඔබේ මොළය පුරුදු, පුහුණු කිරීම සහ ඉංග්‍රීසි භාෂාව පිලිබඳ යම් මට්ටමක දැනුමක් පමණය. 

ඉහත කී මහාචාර්යාට අනුව ඔහු කංසා පිළබඳ බොහෝ පර්යේෂණ සිදු කොට ඇත්තෙකි. ඔහුගේ සහකාර දැරිවියද, ඇයට එය යම් අභියෝගයක් බව කීවේ සිනා මුසු මුහුණින්ය. 

ඔබ පර්යේෂකයෙක් නම්, ඔබේ පර්යේෂණ දත්ත, පර්යේෂණ පත්‍රිකා වලට ඇතුලත් කර ප්‍රසිද්ධ කල යුතුය. මේ පර්යේෂණ පත්‍රිකා පල කිරීමට විවිධාකාර සඟරා වලට අයදුම් කල හැකිය. මෙම පත්‍රිකා වල අඩංගු වන කරුණු වල තත්වය, නිරවද්‍යතාවය, නව්‍යතාවය, ක්‍රමවේදයන්, නව සොයා ගැනීම් යනාදී බොහෝ කරුණු මත පදනම්ව, මේ සඟරා වලට අගයක් ලබා දී ඇත. අගයෙන් ඉහල සඟරා වල පළවෙන පත්‍රිකා වල අන්තර්ගතයෙහි ඇති ගුණාත්මක භාවය වැඩි බවට අපි විශ්වාස කරමු. උදාහරණයක් ලෙස, ඇමෙරිකාවේ ජාතික සෞඛ්‍ය ආයතනයෙහි, ජාතික වෛද්‍ය පුස්තකාලය මගින් පවත්වාගෙන යන, PubMed central යන ලේඛනාගාර සේවාව හරහා ඔබට බොහොමයක් විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ ලිපි කියවා බැලිය හැකිය. නමුත් මේ යටතේ ගොනු කර ඇති සියලුම පත්‍රිකා ඇතුලත් වන්නේ, ලැයිස්තුගත සඟරාමය වර්ගයටය. එසේත් නැතහොත් ගුණාත්මක බවෙන් උසස් වර්ගයටය. 

පබ්මෙඩ් සෙන්ට්‍රල්හි, කිසියම් විද්‍යාඥයෙකුගේ හෝ පර්යේෂකයෙකුගේ වාසගම සමඟ මුලකුරු සඳහන් කර විපරම් කල විට ඔහුගේ පර්යේෂණ පත්‍රිකා වල ලැයිස්තුවක් ඔබට දැක ගත හැකිය. අපගේ මහාචාර්යතුමාගේ කිසිදු පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක් මේ යටතේ මා හට දකින්නට නොලැබුණි. එය ඔහුට පමණක් නොව බොහෝ ශ්‍රී ලාංකික ආචාර්ය මහාචාර්ය වරුන්ට පොදු ගැටළුවකි. ඔවුන් තමාගේ පැවැත්ම සඳහා කුමක් හෝ අඩු තත්වයේ පර්යේෂණයක් සිදු කොට, කුමන හෝ සඟරාවක ප්‍රසිද්ධ කොට ඉතා ඉහලින් වැජඹෙති. නමුත්, ලෝකයට සේවයක් කල, ඉතා ඉහල ගුණාත්මක භාවයකින් යුතු පර්යේෂණ කරන අතලොස්සක් ලංකාවේ නැතුවාමත් නොවේ.

මා ඉහත කී ඉන්ඩෙක්ස්ඩ් ජර්නල් ලයිස්තුවේ නොමැති වෙනත් සඟරා ඇති හෙයින් ඔබට ඇති සරලම විසඳුම Google Scholar හරහා ලබා ගත හැකිය. පර්යේෂණ ලිපි කියවීමට කැමති, උසස් අධ්‍යාපන හදාරන දරු දැරියන්ට මේ මගින් ඉතා විශාල සේවාවක් ලබා දෙනු ලබයි. ඒ කෙසේ වෙතත් අපගේ මහාචාර්ය තුමාගේ, ගූගල් ස්කොලර් පිටුවට අනුව නම්, ඔහු කංසා පිළිබඳව පල කල එකදු හෝ පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක් එම ලයිස්තුවේ නැත. මා  හට එය මග හැරී ඇත්නම් මම එතුමාගෙන් සමාව ඉල්ලා සිටිමි. ඔහුගේ පර්යේෂණ සියල්ලෙහිම අඩංගු වන්නේ මත්ස්‍යන් සහ ගංගා ආශ්‍රිතව කල පරීක්ෂණ වේ. 

කංසා ගැන මාතෘකා වූ හෙයින්, මම  ඒ අදාල වූ පර්යේෂණ පත්‍රිකා කිහිපයක් කියවා බැලූවෙමි. කංසා යනු එහි අඩංගු අමුද්‍රව්‍ය වල  පවතින ප්‍රමාණය සහ තමන් ශරීරයට ඇතුළු කරගන්නා මාර්ගය අනුව විවිධාකාර වූ ප්‍රථිපල ලබා දෙන්නකි. බොහෝ ආයුර්වේද වට්ටෝරු සඳහා කංසා යොදාගන්නා බවද නොරහසකි. එහෙත් ඔබ Cannabis යන වචනය යොදා පබ්මෙඩ් වැනි සංචිතයක් පරීක්ෂා කර බැලුවහොත්, කංසා වල ඇති ඖෂධීය වටිනාකම යන්න තවමත් ඇත්තේ පරීක්ෂණ මට්ටමේ බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. ඇමෙරිකාවේ පවා බොහෝ ජනපද වල ඖෂධීය කංසා භාවිතය නීති ගත කොට ඇති බව සත්‍යකි. එහෙත්, කැනබිස්, මරිජුවානා හෙවත් කංසා යනු, සම්මත පනතකට යටත්ව, ඇමෙරිකානු ඖෂධ බලාත්මක පාලක මණ්ඩලය මගින්,  උපලේඛණ අංක 1 යටතේ ලැයිස්තු ගත කර ඇති ද්‍රව්‍යකි. මෙම අංක 1 ට ඇතුලත් ද්‍රව්‍ය යනු, අයතා භාවිතය සඳහා විශාල නැඹුරුවක් ඇති,  රෝග නිවාරණ පරිහරණය සඳහා ස්ථාපිත කර නොමැති  සහ වෛද්‍යවරයෙකුගේ නිරීක්ෂණය යටතේ හෝ පාවිච්චියට ආරක්ෂාකාරී නොමැති ද්‍රව්‍ය ලෙස හඳුන්වයි. කංසා සමඟ මෙම අංක 1 වර්ගයට ඇතුලත් වන්නේ හෙරොයින් සහ අනිකුත් මානසික මුළාවට පත්කරවන  (Hallucinogens)  මත්ද්‍රව්‍ය බව අප සැලකිල්ලට ගත යුතු කරුණකි. 

Tetrahydrocannabinol (THC) යනු කංසා වල මනසට බලපෑම් කරන (Phsycoactive) ක්‍රියාකාරී මුලද්‍රව්‍යයයි. අමන්දානන්දයට පත් වීම (ඉහල ආවේගය සහ සතුට මුසු හැඟීමක් - euphoria), යමක් අවබෝධයෙන් ග්‍රහණය කරගැනීමට ඇති හැකියාව, කෑම රුචියේ සහ මතකයේ ඇති වෙනස්කම්, යන සියල්ලම කංසා මගින් ඇති කරන මානසික සංකුලතා වලට ඇතුලත්ය. පර්යේෂණ වලට අනුව මෙම THC යන සංඝටකය ක්‍රියාත්මක වන්නේ අප ශරීරයේ එන්ඩෝකැනබිනොයිඩ් යන  සංඥා පද්ධතියේ ඇති ග්‍රාහක හරහාය. මෙම සංඥා පද්ධතිය විසින්, හදවතේ  බිත්ති වල සහ රුධිර නාල වල ඇතුළතින්ම පවතින තුනී සෛල ස්ථරයෙහි ක්‍රියාකාරීත්වය, ප්‍රතිශක්තිකරණය, ආහාර ජීර්ණය, සහ  ප්‍රදාහය  ඇතුළු බොහෝ ක්‍රියාවලීන් පාලනය කරනු ලබයි. දැනට සොයාගෙන ඇති දත්ත අනුව, THC සංඝටකයෙහි මූලිකම ඉලක්කය වන්නේ ස්නායු පද්ධතියයි. මොළයේ සහ සුෂුම්නාවේ ස්නායු,  සුෂුම්නාවේ සිට අත් පා දක්වා විහිදෙන ස්නායු, සහ පෙනහළු, හදවත, උදර කුහරය,  ආහාර මාර්ගය, මුත්‍රාශය සහ ලිංගික අවයව දක්වා විහිදෙන ස්නායු යන මෙම සියලු ස්නායු පද්ධති මෙයට ඇතුලත්ය. කංසා භාවිතා කරන පළමු පැය ඇතුළත හදවත ගැහෙනා වේගය ඉහල යන බව පරීක්ෂණ වලින් ඔප්පු කර ඇත. කංසා භාවිතා කරන්නන්ට සිද්ධියක ඇති දත්ත විශ්ලේෂණය සහ සියුම් දත්ත මතක තබා ගැනීමේ හැකියාව අඩුය. එමෙන්ම ඔවුහු තමාගේ මතකයේ ව්‍යාජ දත්ත ගබඩා කරගැනීමට සමත්ය. නමුත් ඔවුන්ගේ, යමක් හඳුනා ගැනීමේ හැකියාවට කංසා මගින් බලපෑමක් නොකරයි. මෙම පරීක්ෂණය සිදු කර ඇත්තේ, යම් අපරාධයක සාක්ෂි කරුවෙක් ලෙස, කංසා භාවිතා කර සිටි පුද්ගලයෙකුගේ සාක්ෂියෙහි ඇති නිරවද්‍ය භාවය පිලිබදව අවබෝධයක් ලබා ගැනීමටය.  

කංසා ඇබ්බැහිය නිසා අරමුණක් නොමැතිව ඔහේ පාවෙන ජීවිත බොහෝ සේ මා  දැක ඇත්තෙමි. ඔවුන් බොහෝ කුසීතය. ජීවිත වලට අරමුණක් නොමැත. මනෝ ව්‍යාධියෙන් පෙලෙන්නෝ වෙති. එහෙයින් ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාව ලබා ගැනීමේදී ඇති වන ඇබ්බැහි වීමේ භයානක කම අපේ මහාචාර්ය තුමා නොදන්නවා විය හැකිය. 

මේ ලිපියේ අරමුණ කංසා ගැන විශ්ලේෂණය කිරීම නොවේ. ඔබ මුහුණු පොතේ ඔහේ අලවා තබන, කොහේ හෝ ඇහැ ගැටෙන කරුණු, අන් අයගේ සොයා ගැනීම්, එසේත් නැති නම් වෛද්‍යවරයෙක් තමාට දෙන බෙහෙත් වට්ටෝරුවක ඇති බෙහෙත් මොනවාද යන්න සොයා බැලීමට, අන්තර්ජාලය භාවිතා කිරීමට ඔබව පෙළඹවීමයි. 

මේ අපේ ලංකාවේ හැටිය. ඉතා වටිනා ජීප් රථයකින් බැස එන යුරෝපීය ඇඳුමින් සැරසුණු නෝනා, මහත්තුරුන්, ආචාර්ය, මහාචාර්ය, දොස්තර, ඉංජිනේරු යන ඕනෙම සුදු කොලර වර්ගයක අයෙක් පවසන්නේ පරම සත්‍ය බවක් පිළිගන්නට අපේ රට වැසියෝ කිසි සේත් පසු බට වන්නේ නැත. ඒ සුද්දා දායද කර ගිය වැඩවසම් සමාජ ක්‍රමයේ උරුමයයි. 

මාගේ උගත් මිතුරු මිතුරියන් පවා බොහෝ විට කිසිදු සොයා බැලීමකින් තොරව, කොහෙන් හෝ අහුලා ගන්නා යමක් තමාගේ මුහුණු පොත් ගිණුමේ අලවා තබන අයුරු මා බොහෝ විට දැක ඇත්තෙමි. අප කුඩා කාලයේ මෙන් නොව, අද වෙද්දී මේ ලෝකය බොහෝ කුඩා බව ඔබ දන්නා බව මම දනිමි. එහෙත් ඔබට ඇත්තේ වගකීමක් නොමැති කම පිළබඳ ගැටලුවකි. යම් සිද්ධියක සියුම් දත්ත විශ්ලේෂණය කිරීමට මොළය වෙහෙසීමේ ගැටළුවකි. එසේත් නැතහොත්, කුඩා කල සිටම අසන, දකින දේ සියල්ල එලෙසම පිළිගැනීමට ඇති වූ හුරුවේ ගැටළුවකි. ඔබ නොදන්නා සේ සිටියාට, ඔබ ජීවත් වන සමාජය තුල මිත්‍යාව වැපිරීමට ඉඩ නොදීමට ඔබට ඉතා විශාල වගකීමක් ඇත. අරලියගහ මන්දිරය සහ දියවන්නාව කේන්ද්‍ර කර ලංකාව පුරාම, ඔවුනට මිත්‍යාව වපුරන්නට ඉඩ දී බලා සිටීමේ පල විපාක මේ වෙද්දී ඔබ අප සියලු දෙනාම එක සේ විඳින්නෙමු. ඔබ ඉතා උගත් සහ උසස් යැයි සිතා සිටින සියලුම මිනිසුන්, ඔබ මෙන්ම සාමාන්‍ය ශරීර අවයව සහ පද්ධති වලින් යුතු මිනිසුන්ය. ඔවුන්ගෙන් බොහොමයක් අපගේ ගිරා අධ්‍යාපනයේ ප්‍රථිපල හෙයින්, විටෙක ඔවුන්ට ඔබට තරම්වත් සාමාන්‍ය බුද්ධියක් නොමැත. එසේත් නොමැති ඔවුන් ඇත්තේ මානයෙන් උමතු වී, රුපියල් සත මත තනාගත් ලොවකය. ඔබ ඔවුන් පවසන දෙයකට සවන් දෙන්නෙක් නම්, ඔබේ ඇස සහ කණ හොදින් විවර කරන්න. වෛද්‍යවරයාගේ පටන් ඔබ ගන්නා උපදෙස්, බෙහෙත්, සහ අනෙකුත් කළමනා නැවත විශ්ලේෂණය කරන්නට හුරු වන්න. ඔවුන්ගෙන් පෙරලා ප්‍රශ්න කරන්නට හුරු වන්න. මුහුණු පොතේ හෝ ඔබ පරිහරණය කරන අනෙකුත් සමාජ ජාලයක යමක් අලවා තබන්නට පෙර ඔබ එහි සත්‍ය තාවය පිළබඳ යම් නිගමනයකට එළඹෙන්න. වගකීමක් නොමැති තොරතුරු ප්‍රචාරණයෙන්, ඔබ නිසා තව අයෙකුගේ ජීවිතයට පවා හානියක් සිදු විය හැකිය. යමක් පිලිබඳව නව තොරතුරු සොයා ගැනීමට අන්තර්ජාලය යනු ඉතා හොඳ තෝතැන්නකි. එහෙත් එහි ඇති ව්‍යාජ සහ සත්‍ය තොරතුරු වෙන් වෙන්ව සොයා බැලීමට ඔබට යම් කාලයක් වැය කල යුතු වේ. එමෙන්ම, අන්තර්ජාලය හරහා සිදු වන ව්‍යාජ මුදල් ගණුදෙනු, ලිංගික ගණුදෙනු සහ අනෙකුත් ජාවාරම් වල බිල්ලක් නොවීමට තරම් ඔබ බුද්ධිමත් විය යුතුය.

ඔබට හමු වන සියල්ලම  විචාරශීලි බුද්ධියකින් විමසීම ඔබ හුරු විය යුතුය. ඔබේ දරු පැටවුනුත් හුරු කල යුතුය. කුසීත මනසකට කිසිදා වෙනසක් ඇති කල නොහැකිය.

මිනිසුන් ඉතා විශ්වාසදායී ලෙස මිත්‍යාව පතුරුවන්නට දක්ෂයෝ වෙති. එහෙයින් අපි ඊළඟ මැතිවරණයේදීත්, වෙනත් වේශයකින් පැමිණෙන, ඉතා පැරණි මිත්‍යාවට නැවතත් රැවටෙමු. ලෝකයම එකම ගම්මානයක් වී තිබියදී, ළිං මැඩියන් සේ ලිඳ තුලම මියැදෙන්නෝ වෙමු. 

WW